Η διαφθορά είναι κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας........

Συγχαρητήρια για τα άρθρα σας σχετικά με την κατάσταση της Ελλάδας. Ωστόσο κι εσείς, όπως ο μέσος έλληνας αρθρογράφος αρέσκεται στο να λαικίζει και να χαιδεύει τα αυτιά του ΤΙΤΑΝΑ, ΤΟΥ ΓΙΓΑΝΤΑ, ΤΟΥ ΚΑΦΡΟΥ ΕΛΛΗΝΑΡΑ και να αγνοεί τις ευθύνες του ΜΕΣΟΥ ΕΛΛΗΝΑ και τη συνεισφορά του στο σημερινό ελληνικό μπάχαλο.

ΠΩΣ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
Η διαφθορά είναι κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και απόλυτα συνυφασμένη με κάθε δραστηριότητα της ελληνικής οθωμανικής διοίκησης (δοβλετια, ρουσφέτια, μπαχτσίσια κοκ).
Από τον Xenofon Petos



Αγαπητό ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ,



Επειδή ζω, δουλεύω και δραστηριοποιούμαι επιχειρηματικά εκτός Ελλάδας, μετα από από undergraduate studies σε ελληνικό πολυτεχνείο και μεταπτυχιακές σπουδές (MΒΑ στις ΗΠΑ), και επειδή παρακολουθώ ειδήσεις σε ξένα δίκτυα, και ενημερώνομαι κυρίως από σοβαρούς news providers, πιστεύω πως έχω πολύ υψηλότερο επίπεδο από τον μέσο αγράμματο, αποχαυνωμένο κουτοπόνηρο Ελληναρά στον οποίο απευθύνεστε.

Όσο αφορά τους έλληνες πολιτικούς, εφόσον πελάτης τους είναι ο μέσος Ελληνάρας, αναγκάζονται (κακώς, πολύ κακως θα έλεγα) κι αυτοί να προσαρμόσουνε το προιόν που πουλάνε (δηλ. το λόγο τους, την διαχειριση και το management του κράτους) στις χαμηλές, ανήθικες, πελατειακές απαιτήσεις του ΚΛΑΣΣΙΚΟΥ, ΤΟΥ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥ, ΤΟΥ ΚΑΦΡΟΥ ΕΛΛΗΝΑΡΑ που κάθε τετραετία τους απειλεί με τον σταυρό και την ψήφο τους.

Θυμηθείτε, για παράδειγμα πόσο σοβαρά μιλούσε ο Χατζηδάκης αμέσως μόλις γύρισε από την Ευρώπη ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο ξεκίνημα της πολιτικής του καριέρας και πόσο τραγικά απαξιωμένοι κατελήξαν, όταν διαπίστωσαν πως απέναντί τους, ανταγωνιστής τους (σε ψηφαλάκια) είναι ο ΛΕΒΕΝΤΟΜΑΛΑΚΑΣ ο Γιακουμάτος, και πως ο ΚΑΦΡΟ-ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ γουστάρει να ακούει τα γλυκά ψέμματα του Γιακουμάτου, παρά τις πικρές αλήθειες του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του πρώην υπουργού Παπαδόπουλου ή του Ανδριανόπουλου. Τα όνοματα είναι εντελώς τυχαία. Αντίστοιχα, σοβαροί και μη σόβαροι υπάρχουνε σ'όλα τα κόμματα.

Το μόνο που μπορεί να τους κατηγορήσει κάποιος είναι πως ποτε δεν συμπεριφέρθηκαν σαν ηγέτες, με όραμα και στρατηγική (strategy, objective, goal, mission, vision μας έλεγαν στο ΜΒΑ) που θα πάρουνε τον λαό από το χέρι και θα τον οδηγήσουνε προς το μέλλον.

Δυστυχώς, αλλά το επίπεδο (κουλτούρα, παιδεία, ήθος, εργατικότητα, αίσθημα δικαίου) του πελάτη (του Λαού) είναι αυτο που καθορίζει την ποιότητα του προμηθευτή (του Πολιτικού) και το επίπεδο του προσφερόμενου προιόντος του (τη διαχείριση του κράτους).

Η διαφθορά είναι κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και απόλυτα συνυφασμένη με κάθε δραστηριότητα της ελληνικής οθωμανικής διοίκησης (δοβλετια, ρουσφέτια, μπαχτσίσια κοκ). Το συνολικό κλίμα της συνενοχής και της ανατολίτικης κουτοπονηριάς που χαρακτηρίζει την αποχαυνωμένη-διαβρωμένη ελληνική κοινωνία, είναι η βασική αιτία που τρέφει την διαφθορά σε όλα της τα επίπεδα.... από την καθημερινή μικροδιαφθορά (πολεοδομία, τοπική αυτοδιοίκηση, υγεία, τελωνεία, εφορίες) έως την γιγαντιαίων διαστάσεων διαφθορά στις προμήθειες και στα έργα του Δημοσίου.

Αναρωτιέμαι, αν γνωρίζετε πως υπάρχουνε αμερικάνικες εταιρείες που έχουνε πάψει να παίρνουνε απευθείας μέρος σε Διαγωνισμούς του Ελληνικού Δημοσίου, λόγω των αυστηρών ποινών της Αμερικανικής και Αγγλικής Δικαιοσύνης σε θέματα επιχειρηματικής διαφάνειας και παράνομων χρηματοδοτήσεων και λαδωμάτων (UK Bribery Act, USA Foreign Corrupt Practices Act) και συμμετέχουνε σε ελληνικούς διαγωνισμούς μόνο αφού συνεργαστούνε με τον αντίστοιχο κρατικοδίαιτο, προστάτη, μαφιόζο έλληνα λαμόγιο/επιχειρηματία στο αντίστοιχο industry (π.χ. Κόκκαλης-τηλεπικοινωνίες, τζόγος τεχνολογία, Βαρδινογιάννης-ενεργεια, Αλαφούζος-λίγο απ' όλα, Ψυχάρης-λίγο απ'όλα, Μπόμπολας-κατασκευές, Γιαννακόπουλος-φάρμακα, Λαβίδας-φάρμακα κοκ) οι οποίοι λειτουργούνε σαν καλοπληρωμένοι μεσάζοντες, αεριτζήδες, μεταπράτες, υπερτιμολογούντες νταβατζήδες (CRONY CAPITALISM το αποκαλουνε οι Αγγλοσάξωνες).

Οι ανεκδιήγητοι αυτοί τύποι της ελληνικής επιχειρηματικής ελίτ (ΑΛΗΤεια την αποκαλώ εγώ) δεν θα μπορούσανε να πουλήσουνε ούτε καν καρφίτσες στην Ομόνοια αν δεν προστατευότανε, με το αζημιώτο (μίζες στους decision makers πολιτικούς), από τη διεφθαρμένη Οθωμανική Διοίκηση και τον Σοβιετικού τύπου συνδικαλισμό, που διαβρώνουνε τον ελεύθερο, υγιή ανταγωνισμό και εμποδίζουνε την είσοδο νέων παικτών στην ελληνική αγορά.

Δυστυχώς, αυτά, σε συνδιασμό με την μή ορθή λειτουργία της ελληνικής δικαιοσύνης και της αρρωστημένης λειτουργίας των 3 Εξουσιών, συν του Τυπου, στη Ελλάδα, οδήγησαν στην κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα σήμερα.

Η ελληνική κρίση είναι πρωτίστως κρίση ηθική, κρίση προτύπων και κρίση αξιών. Δυστυχώς, έχουμε πολλά να μάθουμε ακόμη από τις βασικές αρχές των οργανωμένων κοινωνιών της Ευρώπης που χαρακτήρίζονται από την προτεσταντική ηθική (σκληρή δουλειά, έλεγχος, αξιολόγηση, τιμωρία, accountability, ανταμοιβή, επιβράβευση), ή από την Ασιατική Ηθική του καθήκοντος

Το μόνο ελπιδοφόρο είναι πως ο Παπανδρέου και 2-3 υπουργοί, για τους υπόλοιπους πολύ αμφιβάλλω..., δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν απολύτως τίποτα από πολιτικό κόστος και πως η η Τρόικα, οι Γερμανοί και το IMF θα συνεχίζουνε να κυβερνάνε την Ελλάδα γαι τα επόμενα 10-20 χρόνια, όποιο κόμμα κι αν είναι στη εξουσία...

Καλό Κουράγιο,

ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΞ ΑΜΕΡΙΚΗΣ


Υ.Γ.1

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, Ο ΚΑΘΕ ΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ, ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ, ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΤΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ, ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΛΙΤ, ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΛΙΤ, ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗ ΕΛΙΤ, ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΛΙΤ, ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΙΤ, ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΛΙΤ .... ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ!
ΠΛΕΟΝ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΥ ΜΕΤΑΠΡΑΤΙΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΑΓΡΙΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΤΟΥ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟ-ΥΠΑΛΛΗΛΙΚΗΣ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΞΑΠΛΑΣ, ΤΗΣ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗΣ ΑΝΤΙΔΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΟΛΟΓΙΑΣ, ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΑΣΠΑΛΙΣΜΕΝΑ ΜΕ ΑΡΑΒΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΝΤΙΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟ (ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ).... ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΒΙΩΣΙΜΑ.

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ, ΝΑ ΠΟΝΕΣΕΙ, ΝΑ ΜΑΤΩΣΕΙ, ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΝ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΤΟΥ ΧΟΤΖΑ Ή ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.

ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΑ, ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΗ Ν.ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΣΙΑ, ΤΟΥ 1997-1998, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΜΟΙΑΖΕΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΠΑΡΑ Μ'ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ.

ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΔΟΥΛΕΥΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ INVESTMENT BANKING KAI ASSET MANAGEMENT, ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ (SINGAPORE ΚΑΙ HONG KONG), ΚΑΙ ΕΖΗΣΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΑΥΤΗ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ, ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΕΧΩ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ.... ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΤΑΙΛΑΝΔΗ, ΜΑΛΑΙΣΙΑ, Ή ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.....

ΟΤΑΝ ΣΑΝ ΛΑΟΣ, ΕΔΩ ΚΑΙ 30-40 ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙΣ ΣΑΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΟΥ ΟΝΕΙΡΟ…
1. ΝΑ ΑΡΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΞΥΝΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ,

2. ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΙΣ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΑ (CAYENNE, MERCEDES, ΡRADA, LOUIS VUITTON), ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΞΑΓΕΙΣ,

3. ΝΑ ΑΡΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΠΑΡΟΛΟΓΕΙΣ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ DA-CAPO ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ,

4. NA ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕΙΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΛΕΡΙ ΣΚΥΛΟΜΑΓΑΖΑ,

5. ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΣΑΝ ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΤΗΝ ΚΟΡΟΜΗΛΑ, ΤΟΝ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟ, ΤΗΝ ΤΑΤΙΑΝΑ, ΤΗ ΛΑΜΠΙΡΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΝΕΓΑΚΗ, ΚΑΙ ΠΡΟΤΥΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΝ ΑΥΤΙΑ, ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΕΑ, ΤΟΝ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ, ΤΟΝ ΚΟΥΙΚ, ΤΟΝ ΧΙΟ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ,

6. ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΣΑΝ ΠΡΟΤΥΠΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΡΑΤΕΣ-ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΤΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ ΚΟΚΚΑΛΗ, ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ, ΜΠΟΜΠΟΛΑ, ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΛΑΜΟΓΙΑ,

7. ΝΑ ΝΟΘΕΥΕΙΣ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΑΙ ΥΓΕΙΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΣΟΥΝΕ ΟΙ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΕΣ ΝΤΑΒΑΝΤΖΗΔΕΣ,

8. ΝΑ ΑΝΕΧΕΣΑΙ ΣΑΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΤΥΠΟΥΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΤΟΝ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΟ ΤΟΝ ΑΝΘΙΜΟ,

9. ΝΑ ΕΝΟΧΟΠΟΙΕΙΣ ΤΗΝ ΥΓΕΙΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΡΟΔΙΑΦΕΥΓΕΙΣ ΑΣΥΣΤΟΛΑ,

10. ΝΑ ΣΤΟΧΕΥΕΙΣ ΣΑΝ ΑΓΡΟΤΗΣ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ,

11. ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΓΕΙΣ ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ….

…ΗΤΑΝ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΠΩΣ ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΕΦΤΑΝΕΣ, ΣΑΝ ΧΩΡΑ, ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΗΜΕΡΑ… ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΡΙΣΗ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΜΕ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΗ ΗΘΙΚΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ…

ΟΣΟ ΓΡΗΓOΡΟΤΕΡΑ ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΣΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΙΩΣ, ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΟΙ ΓΙΟΙ ΣΑΣ ΘΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΝΕ ΣΑΝ ΑΝΕΙΔΙΚΕΥΤΟΙ ΚΑΙ ΚΑΚΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΣΑΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝΕ ΣΑΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ ΖΩΗΣ, Ή ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ, ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝΕ ΣΑΝ ΦΤΗΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ (OYTE KAN ΠΟΡΝΕΣ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ) ΣΕ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΑ ΜΠΟΥΡΔΕΛΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΑΕ (ΗΝΩΜΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ).

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΣΩΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. MAKAΡI NA ΔΙΑΨΕΥΣΤΩ, ΑΛΛΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΑΥΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.


Υ.Γ.2
ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΗ… ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 10-20 ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΘΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΘΑ ΜΕΝΕΙ!!!

ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΟΥ ΣΑΣ ΤΟ ΕΦΕΡΕ!!!

ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΗΛΑΔΗ, ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΙ ΣΟΒΑΡΗ ΧΩΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΛΛΑΔΑ!!!

ΟΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑ ΚΙ ΑΝ ΚΥΒΕΡΝΑ (ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΟ ΚΚΕ) ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ…

ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ ΚΑΦΡΟΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝΕ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝΕ ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΑΡΑΠΟΥΤΣΑΡΙΟ…



Υ.Γ.3
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΧΡΗΣΤΟΥ, ΤΟΥ ΑΝΙΚΑΝΟΥ, ΤΟΥ ΝΩΘΡΟΥ, ΤΟΥ ΤΕΜΠΕΛΧΑΝΑ, ΤΟΥ ΚΟΚΟΡΕΤΣΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ, ΤΟΥ ΚΟΥΡΑΔΟΜΠΟΥΧΕΣΑ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ, ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΤΟ ΕΞΗΣ ΣΧΟΛΙΟ....
Δεν αργει η μερα που ο πανσοφος καραμανλης θα επιστρεψει καβαλα στο λευκο ατι του , ο λαος θα τον ραινει με ροδοπεταλα και γονατιστος θα κλαιει και θα φωναζει “συγχωρεσε μας πανσοφε που σε αδικησαμε” και τοτε αυτος αγερωχος και καταμαυρισμενος θα βγαλει απο το πορφυρο ζωναρι του μια επιταγη απο τη ρωσια και αλλη μια απο την κινα και η καθεμια θα γραφει 1 τρις ευρω, και τα χρηματα αυτα θα ειναι ατοκα, εξαιτιας του σεβασμου και του χρεους και της αγαπης που τρεφουν αυτες οι δυο χωρες για την ελλαδα και τον πολιτισμο της.
Και την επομενη κιολας θα διορισθουν ολοι στο δημοσιο και ο μεγαλος δειπνοσοφιστης θα μοιρασει σε ολο το λαο αποζημιωσεις και επιδοματα και υπερωριες και βοηθηματα και κανεις δεν θα μεινει παραπονεμενος.

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ......

Ευρώ ή όχι. Εισαγωγή στην αναζήτηση.

Ώρες ευθύνης για το πολιτικό προσωπικό, τους πνευματικούς ανθρώπους, τους κοινωνικούς εταίρους, τους πολίτες τους φορείς.

Η χώρα χρειάζεται παραγωγή πολιτικής. Δεν επαρκεί μόνο  η καταγγελία στο   τι θα χαθεί  ή ποιοι θα κερδίσουν αν βγούμε από το ευρώ. Δεν αρκούν οι εκκλήσεις  και τα κείμενα που αποβλέπουν στην διατήρηση κάποιων δικών μας “κεκτημένων”. Δεν αρκεί διότι  η συντήρηση των κεκτημένων ανεβάζει το χρέος  και  λειτουργεί  ήδη σε βάρος των επόμενων γενεών

 Η κρίση φέρνει στο προσκήνιο το ερώτημα για το ευρώ. Ο Παπανδρέου το βάζει στην  δημόσια σφαίρα καθαρά για λόγους άμεσου αποπροσανατολισμού και γιατί θεωρεί ότι έτσι μπαίνει ένα ανάχωμα. Ένα πολιτικό γεγονός-ανάχωμα που σε

Τριάντα τρεις προτάσεις για την έξοδο

«Οι μάσκες έπεσαν και το πολιτικό κατεστημένο της χώρας αποκαλύφθηκε πλήρως: Έχουμε μια εθνικά επικίνδυνη κυβέρνηση, αποτελούμενη από καιροσκόπους, πολιτικούς νάνους, κορυφαίους ψεύτες και επαγγελματίες διαστροφείς του ελληνικού λεξιλογίου, που ζουν στα Βόρεια Προάστια σε μια

Γιατί πιέζουν μόνο την Ελλάδα για τα χρέη της και όχι άλλες χώρες που χρωστάνε περισσότερα;

Το κείμενο που ακολουθεί, παρατίθεται για προβληματισμό και εξαγωγή προσωπικών συμπερασμάτων, από την εύλογη απορία: Γιατί οι δανειστές μας (τράπεζες τοκογλύφοι) ζητάνε επιτακτικά από την Ελλάδα την αποπληρωμή ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του χρέους της, ενώ την ίδια στιγμή κάνουν τα στραβά μάτια για άλλες χώρες των οποίων το χρέος δεν είναι απλώς μεγαλύτερο, αλλά μερικές φορές είναι και πολλαπλάσιο του Ελληνικού;

Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα, για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει με τους δανειστές μας:

Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του.
Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει;
Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;

Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.

Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:

• Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
• 
  
• Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
• 
  
• ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.

Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος

Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;

Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;

Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;

Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Mετακόμισε στην Νορβηγία κάποιος πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:

• α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
• β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
• γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
• δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!

Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;

Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του; (Και σε ποιόν τα χρωστάει τελικά;)
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;

Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;

Εάν θέλετε να δείτε (καλύτερα) τα χρέη όλων των χωρών, τότε επισκεφθείτε αυτόν τον χώρο:
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_external_debt

Πιέσεις από τις ΗΠΑ προς την Ελλάδα, να κηρύξει νόμο για την ΑΟΖ

Ένα ολόκληρο γεωστρατηγικό-οικονομικό παίγνιο στο οποίο είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο – θετικό αυτή την φορά για την Ελλάδα – κρύβεται πίσω από το νέο νομοσχέδιο που προβλέπει την σύσταση του κρατικού φορέα υδρογονανθράκων και την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για τις έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου, με το οποία θεσμοθετείται πλέον επίσημα η έννοια της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης!

Όπως αναφέρουν ασφαλείς πηγές του defencenet.gr, ενώ η κυβέρνηση, τόσο δια του πρωθυπουργού, Γ.Παπανδρέου, όσο και του υπουργείου Εξωτερικών μεταθέτουν αόριστα στο μέλλον την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), στο νομοσχέδιο που πρόκειται να αντικαταστήσει (όταν ως νόμος ψηφιστεί από την Βουλή) το νόμο 2289/1995, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι μία πραγματικότητα!

Μάλιστα η ισχύς της αναφέρεται σαφώς σε συγκεκριμένα άρθρα και αντικαθιστά την αναφερόμενη στο σημερινό νόμο «θαλάσσια οικονομική ζώνη» μια αόριστη έννοια.

Ολόκληρο το καθεστώς αδειοδότησης του νέου νόμου θα βασίζεται στην έννοια του καθορισμού της ΑΟΖ, η οποία πλέον για πρώτη φορά θα αποκτήσει τα χαρακτηριστικά νόμου για το ελληνικό κράτος. Εδώ βέβαια υπάρχει μια σειρά ερωτηματικών, όπως ποια είναι τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ μέσα στα οποία θα δίνονται οι άδειες για την έρευνα και αξιοποίηση των κοιτασμάτων.

Φαίνεται ότι στο σημείο αυτό θα παιχθεί το παιχνίδι, αφού βάσει των όσων διεθνώς ισχύουν η ελληνική ΑΟΖ με την ύπαρξη της Μεγίστης συναντά την ΑΟΖ της Κύπρου. Γι’αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πλην των αντιρρήσεων βεβαίως της Άγκυρας.

Στη νέα ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΒΛΟ 2011-2012 που κυκλοφορεί την ερχόμενη εβδομάδα σε όλη την Ελλάδα θα βρείτε μια σπάνια ανάλυση-έρευνα για τον αγώνα κυριαρχίας Ελλάδος και Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο με έπαθλο ακριβώς αυτά τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Αλλά εδώ υπάρχουν κάποιοι παράμετροι που όσο περνάει ο καιρός γίνονται πιο ευδιάκριτοι: Απόλυτα έγκυρες πηγές αναφέρουν στο defencenet.gr, ότι καθοριστικό ρόλο στην κατάρτιση του νομοσχεδίου, ας πούμε έδωσαν το know-how, έπαιξαν στελέχη αμερικανικών εταιρειών του είδους που επέμειναν να υπάρχει ο όρος Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη προκειμένου να υπάρχει η νομιμοποίηση εκείνη που θα επιτρέψει στις αμερικανικές εταιρείες να προχωρήσουν στην απρόσκοπτη έρευνα και εν συνεχεία στον εντοπισμό των κοιτασμάτων.

Τυπική διαδικασία, ήδη γνωρίζουν που ακριβώς υπάρχουν και με προσέγγιση 70% την ποσότητα που περιέχουν τα κοιτάσματα αυτά. Ουσιαστικά τα επόμενα δύο χρόνια θα δούμε στην Ανατολική Μεσόγειο εντός της ελληνικής ΑΟΖ αυτό που βλέπουμε τώρα με την κυπριακή: Αμερικανικές εταιρείες να παίρνουν άδειες ερευνών και εκμετάλλευσης, να εντοπίζουν κοιτάσματα φυσικού αερίου ή και πετρελαίου, την Άγκυρα να απειλεί με πόλεμο, όπως απειλεί και την Κύπρο και να «βρίσκεται απέναντι από τις ΗΠΑ» για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια μετά το 2003.

Μπορεί το θέμα της εισαγωγής του όρου της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης να είναι το πλέον σημαντικό από πολιτικής άποψης, αλλά «ο διάβολος κρύβεται στα ψιλά γράμματα».

Έτσι στο νέο νόμο:

Οι θαλάσσιες εκτάσεις που θα παραχωρηθούν ισοδυναμούν με το 1/6 περίπου της έκτασης της Ελλάδας και φτάνουν σε πρώτη φάση τα 20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (αντί 1.500 τ.χλμ.), ενώ οι χερσαίες διπλασιάζονται από τα 750 τ.χλμ. στα 1.500 τ.χλμ (στο 1,1% της χερσαίας έκτασης της Ελλάδας! Τα όρια αυτά δεν ισχύουν για την περίπτωση εκτέλεσης σεισμικών ή άλλων γεωφυσικών και γεωλογικών μεθόδων ερευνών μη αποκλειστικής χρήσης που είναι πολύ μεγαλύτερα.

Αυξάνεται επίσης κατά ένα χρόνο η περίοδος των ερευνών, που θα φτάνει πλέον μέχρι τα 7 χρόνια για τις έρευνες σε χερσαίες περιοχές και τα 8 χρόνια στις θαλάσσιες. Η άδεια αναζήτησης έχει ισχύ έως 18 μήνες, αλλά μπορεί να επεκταθεί. Στο στάδιο της εκμετάλλευσης, που ορίζεται σε 25 έτη, προβλέπεται η δυνατότητα παράτασης έως και δύο πενταετίες ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των εναπομεινάντων αποθεμάτων υδρογονανθράκων. Δηλαδή μέχρι 35 χρόνια οι ξένες εταιρείες θα έχουν το δικαίωμα να αντλούν τα ελληνικά αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου! Η φορολογική επιβάρυνση επί των καθαρών κερδών για τον ανάδοχο που θα επιλεγεί μειώνεται στο μισό (στο 20% από 40%), ενώ προβλέπεται και φόρος 5%, ο οποίος θα καταβάλλεται υπέρ της τοπικής αυτοδιοίκηση.

Θα ισχύσει το σύστημα της «ανοιχτής πόρτας» (open door). Οι περιοχές που εντάσσονται στο σύστημα «ανοιχτής πόρτας» είναι διαθέσιμες σε μόνιμη βάση και μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και χορήγησης άδειας για έρευνα και εκμετάλλευση.

Υιοθετείται για πρώτη φορά η μέθοδος των «σεισμικών ερευνών μη αποκλειστικών δεδομένων» (non-exclusive seismic surveys). Εταιρείες ερευνών αναλαμβάνουν να κάνουν έρευνες σε συγκεκριμένες περιοχές, ενώ τα δεδομένα που προκύπτουν πωλούνται ως πακέτα πληροφοριών. Το Δημόσιο συμμετέχει στα κέρδη από τα έσοδα διανομής των ερευνητικών δεδομένων από τον αδειούχο. Εδώ υπάρχει ζήτημα: Ποιος θα ελέγξει την διακίνηση αυτών των πληροφοριών;

Την αρμοδιότητα για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης για λογαριασμό του Δημοσίου έχει ο νέος φορέας Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων-ΕΔΕΥ. Στο νέο φορέα περιέρχονται όλα τα νέα αλλά και τα παλαιά αρχεία και τα στοιχεία που αποκτήθηκαν στο παρελθόν για λογαριασμό του Δημοσίου. Τα στοιχεία αυτά είναι εμπιστευτικά και επιτρέπεται η δημοσιοποίησή τους σε ειδικές περιπτώσεις.

Ο νέος φορέας (ΕΔΕΥ Α.Ε.) «παραχωρεί για λογαριασμό του Δημοσίου το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων είτε έπειτα από διακήρυξη είτε έπειτα από αίτηση ενδιαφερομένου για περιοχή η οποία δεν περιλαμβάνεται στη διακήρυξη, είτε με ανοιχτή πρόσκληση (open door) για εκδήλωση ενδιαφέροντος, όταν η περιοχή για την οποία ζητείται η παραχώρηση είναι διαθέσιμη σε μόνιμη βάση.

Το τέλος της Ευρωζώνης;

Η Ευρωζώνη, όπως σχεδιάστηκε, απέτυχε. Η αρχιτεκτονική της βασίστηκε σε ένα σύνολο αρχών που στην πρώτη επαφή με μια χρηματοοικονομική και δημοσιονομική κρίση, αποδείχτηκε ότι δεν λειτουργούν. Έχει λοιπόν μόνο δύο επιλογές πια: είτε να προχωρήσει σε μια πιο στενή ένωση είτε να κάνει πίσω, κινούμενη προς τη μερική, τουλάχιστον, διάρρηξή της. Αυτό διακυβεύεται σήμερα.

Υποτίθεται ότι η Ευρωζώνη θα ήταν μια αναβαθμισμένη εκδοχή του κλασικού κανόνα του χρυσού. Οι χώρες με εξωτερικό έλλειμμα λαμβάνουν χρηματοδότηση από το εξωτερικό. Αν η χρηματοδότηση εξαφανιστεί, η οικονομική δραστηριότητα συρρικνώνεται. Η ανεργία πιέζει κατόπιν τους μισθούς και τις τιμές προς τα κάτω, οδηγώντας σε εσωτερική υποτίμηση.

Μακροπρόθεσμα αυτό μπορεί να αποκαταστήσει τις οικονομικές ισορροπίες στις εξωτερικές πληρωμές και τα δημόσια οικονομικά, αλλά πρόκειται για μια διαδικασία με μεγάλο κοινωνικό κόστος και εξίσου μεγάλη διάρκεια – χρειάζεται πολλά χρόνια.

Από την άλλη μεριά πάλι, στην Ευρωζώνη το μεγαλύτερο μέρος αυτής της χρηματοδότησης ρέει μέσω των τραπεζών. Όταν έλθει η κρίση, οι τράπεζες που ξεμένουν από ρευστότητα αρχίζουν να καταρρέουν. Οι κυβερνήσεις στερούνται πιστώσεων, έτσι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για αποτρέψουν την κατάρρευσή τους. Αυτό είναι επομένως ο κανόνας του χρυσού με … τραπεζικά αναβολικά.

Ο ρόλος των τραπεζών είναι κεντρικός. Σχεδόν όλο το χρήμα στη σύγχρονη οικονομία αποτελείται από τις υποχρεώσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Στην Ευρωζώνη, για παράδειγμα, το χρήμα που κυκλοφορεί αντιστοιχεί μόλις στο 9% του ευρύ δείκτη νομισματικής κυκλοφορίας Μ3.

Αν η Ευρωζώνη ήταν πραγματική νομισματική ένωση, η κατάθεση μιας τράπεζας της Ευρωζώνης θα έπρεπε να ισοδυναμεί με μια κατάθεση σε οποιαδήποτε άλλη τράπεζα. Τι γίνεται όμως αν οι τράπεζες μιας χώρας φτάσουν στο χείλος της κατάρρευσης; Η απάντηση

είναι ότι δεν ισχύει πια η υπόθεση της ίσης αξίας. Ένα ευρώ σε μια ελληνική τράπεζα δεν είναι πια σήμερα το ίδιο με ένα ευρώ σε μια γερμανική τράπεζα. Αυτό ισχύει μόνο στις ΗΠΑ, χάρη στις εγγυήσεις του ομοσπονδιακού συστήματος.

Στην οικονομική σύνοδο του Μονάχου τον περασμένο μήνα, ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Ifo Χανς Βέρνερ Σιν εξήγησε τις επιπτώσεις της αντιμετώπισης αυτής της απειλής από το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών. Το σύστημα αυτό ενεργεί ως δανειστής εσχάτου καταφυγίου για τις προβληματικές τράπεζες. Καθώς όμως οι εν λόγω τράπεζες ανήκουν σε χώρες με εξωτερικά ελλείμματα, το σύστημα χρηματοδοτεί κι αυτά τα ελλείμματα. Συν τοις άλλοις, καθώς οι εθνικές κεντρικές τράπεζες δανείζουν με έκπτωση δεχόμενες ως ενέχυρα κρατικούς τίτλους, στην ουσία χρηματοδοτούν την κυβέρνησή τους.

Ας δούμε τι γίνεται εδώ: η κεντρική τράπεζα χρηματοδοτεί το κράτος. Με τον τρόπο αυτό οι κεντρικές τράπεζες αναπτύσσουν μεγάλες θέσεις ενεργητικού και παθητικού, με την Bundesbank να αποτελεί τον μεγαλύτερο πιστωτή. Ο καθηγητής Σιν μάλιστα υπογράμμισε τη συμμετρία ανάμεσα στα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας και τις συσσωρευμένες απαιτήσεις της Bundesbank από άλλες κεντρικές τράπεζες, με αφετηρία το 2008 όπου άρχισε να στερεύει η χρηματοδότηση των αδύναμων οικονομιών της Ευρωζώνης από τον ιδιωτικό τομέα.

Η αφερεγγυότητα κάποιων κυβερνήσεων απειλεί συνεπώς τη φερεγγυότητα και των κεντρικών τους τραπεζών. Κι αυτό με τη σειρά του ενέχει τον κίνδυνο επιβολής τεράστιων ζημιών και στις κεντρικές τράπεζες των κρατών πιστωτών που στο τέλος θα κληθούν να καλύψουν οι φορολογούμενοι. Πρόκειται για μια δημοσιονομική μεταβίβαση από την πίσω πόρτα.

Ο καθηγητής Σιν σημείωσε τρία ακόμη πράγματα: Πρώτον, αυτή η χρηματοδότηση από την πίσω πόρτα των υπερχρεωμένων κρατών δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Από τη στιγμή που το σύστημα μεταφέρει τόσο μεγάλο μέρος από τη δημιουργία χρήματος της Ευρωζώνης προς μια έμμεση χρηματοδότηση των ελλειμματικών κρατών, υποχρεώνεται να αποσύρει πιστώσεις από τις εμπορικές τράπεζες των κρατών πιστωτών. Μέσα σε δύο χρόνια, τονίζει, οι εμπορικές τράπεζες θα φτάσουν να έχουν αρνητικές πιστωτικές θέσεις στις εθνικές κεντρικές τους τράπεζες, δηλαδή θα τους χρωστούν λεφτά. Γι’ αυτό οι συγκεκριμένες λειτουργίες πρέπει να σταματήσουν.

Δεύτερον, ο μόνος τρόπος για να σταματήσουν, χωρίς να πάμε σε κρίση, είναι να αναλάβουν οι φερέγγυες κυβερνήσεις τις λειτουργίες αυτές που είναι ουσιαστικά δημοσιονομικές. Τρίτον, αν προσθέσουμε τα ποσά που χρωστούν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες στα κρατικά χρέη των εθνικών κυβερνήσεων, φτάνουμε σε τρομακτικά μεγέθη. Η μόνη διέξοδος είναι η επιστροφή σε μια κατάσταση όπου ο ιδιωτικός τομέας θα χρηματοδοτεί τόσο τις τράπεζες όσο και τις κυβερνήσεις. Αυτό όμως θα πάρει πολλά χρόνια – αν είναι κιόλας δυνατό με τόσο υψηλά επίπεδα χρέους.

Η αναδιάρθρωση των χρεών είναι λοιπόν αναπόφευκτη. Αλλά συνάμα θα αποδειχτεί κι εφιάλτης, ιδίως αν, όπως επιμένει ο Λορέντζο Μπίνι Σμάγκι, η ΕΚΤ αρνηθεί να δεχτεί να δεχτεί ως ενέχυρο τους κρατικούς τίτλους των χωρών που θα αναδιαρθρώσουν το χρέος τους. Χωρίς τη στήριξη της ΕΚΤ, οι τράπεζες θα καταρρεύσουν. Οι κυβερνήσεις θα υποχρεωθούν να παγώσουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς και να μετατρέψουν το χρέος σε ένα νέο νόμισμα. Θα ακολουθήσει μια επίθεση στο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος κάθε άλλης ευάλωτης χώρας που θα τις οδηγήσει σε μια ανάλογη καταστροφή. Η Ευρωζώνη αναπόφευκτα θα διαρραγεί. Η εναλλακτική λύση θα είναι ένα πολιτικά εκρηκτικό εγχείρημα για την ανακύκλωση των εκροών του ιδιωτικού τομέα μέσω εισροών του δημόσιου τομέα.

Συνοψίζοντας, τα γεγονότα διέψευσαν ανελέητα τις υποθέσεις του αρχικού σχεδίου του ευρώ. Αν αυτό είναι το σχέδιο στο οποίο επιμένουν τα κυρίαρχα μέλη, θα πρέπει να απομακρύνουν κάποια από τα υπάρχοντα μέλη. Η διαχείριση αυτής της διαδικασίας είναι όμως σχεδόν αδύνατη. Αλλά αν θέλουν να δουλέψει η Ευρωζώνη όπως είναι, χρειάζονται τουλάχιστον τρεις αναπόφευκτες αλλαγές:

Πρώτον, τα τραπεζικά συστήματα δεν μπορεί να παραμείνουν εθνικά. Οι τράπεζες πρέπει να υποστηρίζονται από ένα κοινό Υπουργείο Οικονομικών της Ευρωζώνης, ή ένα Υπουργείο αποτελούμενο από τα απολύτως αξιόχρεα μέλη.

Δεύτερον, η χρηματοδότηση των διακρατικών κρίσεων θα πρέπει να μεταφερθεί από το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών σε ένα επαρκώς μεγάλο δημόσιο ταμείο.

Τρίτον, αν θέλουμε να αποφύγουμε τα προβλήματα ενός εθνικού χρεοστασίου, όπως επιμένει η ΕΚΤ, πρέπει να πάψει η χρηματοδότηση των αδύναμων κρατών από τις αγορές για πολλά χρόνια, ίσως για μια δεκαετία. Η χρηματοδότηση αυτή θα πρέπει να προσφερθεί με διαχειρίσιμους όρους σε ό,τι αφορά στο κόστος, αλλά με αυστηρές απαιτήσεις σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις. Αν το σύστημα που θα προκύψει, θα πρέπει να λέγεται ένωση δημοσιονομικών μεταβιβάσεων δεν είναι βέβαιο: εξαρτάται από το εάν οι δανειζόμενοι θα αποπληρώσουν πλήρως το χρέος τους – πράγμα πολύ αμφίβολο. Σίγουρα όμως θα είναι μια ένωση υποστήριξης.

Πηγή