Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

ΕΛΛΑΔΑ, ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΔΙΑΣΩΣΗ


 Ο απολογισμός της συνόδου κορυφής για την πατρίδα μας, τα ανταλλάγματα που δόθηκαν, το ευρωπαϊκό περιβάλλον, η εξέλιξη του οικονομικού πολέμου, οι διεθνείς συγκυρίες, η φοροδιαφυγή παγκοσμίως και οι παγίδες της δανειακής σύμβασης


«Όταν μία ζημιογόνα επιχείρηση καταφέρνει να της εγκριθεί κάποιο δάνειο, πόσο μάλλον με δυσβάστακτους, πολύ δύσκολο να τηρηθούν, όρους, καθώς επίσης με την υποθήκευση όλων των περιουσιακών της στοιχείων, δεν πανηγυρίζει – παρά το ότι πρόκειται ασφαλώς για μία μη αποτυχημένη διαπραγμάτευση με τον πιστωτή της. Αντίθετα, οποιαδήποτε λογική επιχείρηση χαίρεται εύλογα, μόνο

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Μόνο με αλλαγή νοοτροπίας θα έρθει η ανάπτυξη!



Ας πούμε επιτέλους κάποτε και καμιά αλήθεια σε αυτή την χώρα!
Οι περισσότεροι ισχυρίζονται πως για την πτώση του βιοτικού επιπέδου, την μείωση μισθών και συντάξεων, την ανεργία και όλα τα κακά που μας βρήκαν φταίνε αποκλειστικά οι ξένοι. Οι «τοκογλύφοι», οι ευρωναζί που μας δανείζουν με σκοπό να μας ρουφήξουν το αίμα με το μπουρί της σόμπας. Η αλήθεια είναι πως η περιοριστική οικονομική πολιτική  από μόνη της δεν αποτελεί καλή συνταγή για την αντιμετώπιση μιας κρίσης  με έντονα υφεσιακά χαρακτηριστικά. Αν δεν συνοδεύεται από αναπτυξιακά μέτρα, οδηγεί μαθηματικά σε περισσότερη ύφεση, στενεύοντας τον κύκλο του φαύλου καθοδικού σπιράλ της οικονομίας.
Για την ανάπτυξη όμως, απαιτούνται χρήματα. Και τα χρήματα δεν τα βγάζουν τα ΑΤΜ όπως ίσως θα ξέρετε κάποιοι (δυστυχώς όχι οι περισσότεροι), ούτε τα παράγει ο δημόσιος τομέας, ούτε φυτρώνουν στα θερμοκήπια των «επιχειρήσεων» με αποκλειστικό πελάτη το κράτος, ούτε εξοικονομούνται από την πώληση υπηρεσιών μεταξύ μας. Τα χρήματα πηγάζουν κυρίως από την Παραγωγή και τις Εξαγωγές αγαθών ή υπηρεσιών προς τρίτους. Όσο και αν μειώσουμε τους μισθούς, με υπόδειξη ή όχι της τρόικας, ανάπτυξη δεν πρόκειται να δούμε αν δεν αλλάξουμε το αποτυχημένο οικονομικό μας μοντέλο.
Αυτή την αλλαγή καμιά τρόικα και κανείς δανειστής μας δεν μπορεί να την επιτύχει για λογαριασμό μας. Πρέπει να την κάνουμε μόνοι μας. Εντελώς μόνοι. Το οικονομικό μοντέλο των τελευταίων δεκαετιών πρέπει να αναμορφωθεί εκ βάθρων. Καταστρέψαμε την όποια παραγωγική βάση διέθετε η χώρα, κλείσαμε τα εργοστάσια που παρήγαγαν αγαθά και δίνανε δουλειά σε χιλιάδες εργαζόμενους, αφήσαμε τα χωράφια να ρημάξουν, εγκαταλείψαμε την κτηνοτροφία, την μεταποίηση, τις βιοτεχνίες και στην θέση όλων αυτών, αναπτύξαμε ένα θνησιγενές οικονομικό σύστημα που στηρίζονταν στις επιδοτήσεις, στα κοινοτικά πακέτα, στις μεγάλες εργολαβίες, στην διόγκωση του δημόσιου τομέα, σε κρατικοδίαιτες ιδιωτικές επιχειρήσεις, στην ανταλλαγή υπηρεσιών. Και όλα αυτά βασίζονταν σε δανεικά χρήματα και σε κοινοτικές εισροές. Τώρα που τα δανεικά έλειψαν και οι εισροές περιορίστηκαν, το σύστημα αυτό νομοτελειακά κατέρρευσε.
Είναι αδήριτη ανάγκη να αρχίσουμε να συζητάμε τον τρόπο με τον οποίο θα δημιουργήσουμε ξανά την παραγωγική βάση της χώρας. Χωρίς αυτή την προϋπόθεση, ακόμη και αν μας βοηθήσουν οι εταίροι, αν μας κουρέψουν το χρέος (ακόμη και αν μας το χαρίσουν!), θα παραμείνουμε εσαεί στην θέση του μπατίρη που κάθε τόσο θα ζητά καινούρια δανεικά για να επιβιώσει.
Οι συγκρίσεις με κράτη παραγωγικά και εξαγωγικά (σαν την Αργεντινή) είναι τουλάχιστον άστοχες στην φάση που είμαστε τώρα. Ακόμη και οι Ισλανδοί, αφήσανε τις υπηρεσίες και τα τραπεζικά προϊόντα και παραπροϊόντα και ξαναπιάσανε τα κουπιά, καλαφατίσανε ξανά τις βάρκες τους και γύρισαν στο ψάρεμα, μια παραγωγή που πάντοτε τους εξασφάλιζε τον άρτο τον επιούσιο, δηλαδή χρήματα! Η ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της χώρας, είναι υποχρεωτική διεργασία, ανεξάρτητα από την πορεία τους χρέους, το νόμισμα και την τύχη της ίδιας της ευρωζώνης ή ακόμη και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι εθνική επιταγή και απόλυτο προαπαιτούμενο επιβίωσης του λαού μας.
Ωραία όλα αυτά θα έλεγε κάποιος αλλά δεν μας λες τίποτε για την ταμπακιέρα. Πως θα γίνει αυτή η παραγωγική επανάσταση; Οι επιδοτήσεις ως μέσον έχουν αποτύχει οικτρά. Η εξωτερική βοήθεια αν έρθει σε ρευστό μπορεί να έχει την τύχη των πακέτων στήριξης (να γίνει δηλαδή καγιέν, μεζονέτες και γαρδένιες στα παραλιακά μπουζουξίδικα). Οι σημερινοί μεγαλοεπιχειρηματίες στην μεγάλη τους πλειοψηφία είναι κρατικοδίαιτα δημιουργήματα του παλιού αποτυχημένου μοντέλου. Που να στραφούμε για να πετύχουμε στο δύσκολο αυτό εγχείρημα;
Η λύση είναι να αναζητήσουμε την καινούρια επιχειρηματικότητα μέσα από τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας. Υπάρχουν τέτοιες δυνάμεις, δεν έχουν γκρεμιστεί τα πάντα σε αυτή την χώρα, αντίθετα από όσα κάποιες Κασσάνδρες ευαγγελίζονται. Θα πρέπει όμως να τους βοηθήσουμε ως Πολιτεία όλους αυτούς. Αυτούς που θέλουν και μπορούν να παράγουν, αυτούς που έχουν καινοτόμες ιδέες, αυτούς που είναι εξωστρεφείς και μαθημένοι στα δύσκολα. Ο ρόλος του κράτους είναι απλός και καθοριστικός συνάμα απέναντι σε αυτές τις εν δυνάμει παραγωγικές μονάδες της κοινωνίας. Αρχικά θα πρέπει να τις διακρίνει μέσα από τον σωρό των επιχειρηματικών ερειπίων που άφησε το προηγούμενο καταστροφικό μοντέλο. Και μετά να τους διευκολύνει.
Όχι, δεν χρειάζονται επιδοτήσεις, χαριστικές συμβάσεις και χτυπήματα στον ώμο. Εκείνο που χρειάζονται όλοι αυτοί, είναι υγιές ανταγωνιστικό περιβάλλον, μείωση της γραφειοκρατίας και φορολογικά – επενδυτικά κίνητρα για το ξεκίνημα των προσπαθειών τους. Δεν θέλουν το κράτος δίπλα τους, αρωγό και «πατερούλη». Θέλουν απλώς να μην τους εμποδίζει, να μην τους «φρενάρει» και να μην μπαίνει με το έτσι θέλω «συνεταίρος» τους. Θέλουν επίσης, σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα. Αυτά τα ολίγα και επιπλέον να δημιουργήσουμε ένα φιλικό περιβάλλον για επενδύσεις, με ξεκάθαρους όρους και γρήγορες διαδικασίες. Δεν είναι άχρηστοι και ανίκανοι οι Έλληνες επιχειρηματίες όπως τους εμφανίζουν μερικοί. Σε άλλα επιχειρηματικά περιβάλλοντα έχουν καταφέρει μικρά θαύματα. Θα μπορούσαν να το κάνουν και μέσα στην χώρα αν τους προσφέρουμε τα ίδια «εργαλεία».
Αν επιτύχουμε σε αυτό το κρίσιμο για το μέλλον της χώρας εγχείρημα, τότε θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τους δανειστές μας με άλλον αέρα. Τότε εκ των πραγμάτων θα υπάρχει και Plan B και Plan C και όσα σχέδια θέλουμε. Γιατί τότε, θα παράγουμε οι ίδιοι και θα έχουμε και τα απαραίτητα χρήματα για να χτυπήσουμε επιτέλους στο «ντέφι» τον δικό μας σκοπό. Όσο πιστεύουμε πως τα χρήματα βγαίνουν από την θυρίδα των ΑΤΜ, θα είμαστε οι επαίτες της Ευρώπης και όποιος λέει κάτι άλλο, κατά την γνώμη μου απλώς δεν λέει την αλήθεια.
Πηγή: ANTINEWS

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Η «αλήθεια» για το χρήμα

Ένα σύγχρονο παραμύθι για παιδιά από 6 έως …66 ετών (ΒΙΝΤΕΟ) Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΧΟΟΥ FABIAN: Αυτό το σύγχρονο γερμανικό «παραμύθι» μας ταξιδεύει στο «όραμα» μιας «ανώνυμης» ελίτ (και στο παραμύθι, του χρυσοχόου Fabian) να κυριαρχήσει σε ολόκληρο τον κόσμο. Με απλά λόγια, να έχει τον απόλυτο και ολοκληρωτικό έλεγχο πάνω σε κάθε άτομο του πλανήτη!…Και αυτό το σχέδιο του «χρυσοχόου» βρίσκεται λίγο πριν την ολοκλήρωσή του!... Τα ευφυές αυτό «ντοκιμαντέρ» μας εξιστορεί την πορεία του χρηματοοικονομικού συστήματος, όπως «στήθηκε» από

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Δημοσιεύουμε σήμερα μεταφρασμένα στα ελληνικά την συνοδευτική έκθεση και το μνημόνιο 3

Δημοσιεύουμε σήμερα μεταφρασμένα στα ελληνικά την συνοδευτική έκθεση και το μνημόνιο 3 .
Θα τα βρείτε στα δεξιά του blog.

Πηγη:http://www.thepressproject.gr

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΝΕΚΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ! (Πως σχεδίασαν την χρεωκοπία! Το πάζλ συμπληρώνεται!

 “Τα πιο φλογερά μέρη στην κόλαση προορίζονται για εκείνους που, σε καιρούς μεγάλης ηθικής κρίσης, διατήρησαν την ουδετερότητά τους” Δάντης “Κόλαση” (εκδ.Ζαχαρόπουλος) Απεχθάνομαι τις συνομωσίες, Νεφελίμ και λοιπά. Οπου υπάρχει χρήμα δεν υπάρχουν συνομωσίες, Μπίλντεμπεργκ κι άλλα αφελή. Δεν ξυπνάνε κάποιοι και θέλουν το κακό μας, τα πάντα είναι το χρήμα. Υπάρχουν φυσικά σχέδια και τρόποι να βγάλει κάποιος λεφτά από το μηδέν (CDS) αλλά πρέπει να θέλει και το θύμα να είναι…θύμα. Νομίζω ότι έχω την κρίση, να βλέπω πίσω από τις λέξεις. O ΓΑΠ κι ο Σόρος έχουν

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Εν έτει 2012, το ζητούμενο για την Ελλάδα παραμένει η αστική επανάσταση


«… οι κακομοίρες οι γυναίκες των αστών  φορούν τα καπέλα μας και ελπίζουν να αποκτήσουν  τους τρόπους μας …» (η Mme de Beauseant στον φιλόδοξο επαρχιώτη εξάδελφο της Rastignac, Η. de Balzac, Le Pere Goriot)


«…Αρα… τα μέτρα και θα ψηφισθούν και θα εφαρμοσθούν και τα πράγματα θα συνεχίσουν ως εχουν. Εως την τελική φάση. Οταν τελειώσουν τα κλεμμένα, οταν εκλείψουν οι “καβάτζες”, οταν οι συντριπτική πλειοψηφία επαρχιωτών – βλάχων που λυμαίνεται την ΑΘήνα πάψει να επιβιώνει με τον παρασιτισμό του χωριού, τα κολλητιλίκια και τα συντοπιτιλίκια, τα οικόπεδα, τα λάδια, τα ξύδια κλπ. οταν δηλαδή ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ αγανακτήσουν. Ο αστικός πληθυσμός που αισθάνεται ξένος στον

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Η ΠΑΡΤΙΔΑ ΤΩΝ 31,5 ΔΙΣ. €


Η απειλή της χρεοκοπίας λειτουργεί πολύ επιτυχημένα - αφού επιτρέπει τη θυματοποίηση των μαζών, την υποδούλωση ολόκληρων κρατών, καθώς επίσης την επιβολή ειδικών φόρων, με στόχο τη διευκόλυνση των εκάστοτε εισβολέων


Ο κοινωνικός καπιταλισμός, η μικτή οικονομία καλύτερα, (στην οποία οι κοινωφελείς, οι στρατηγικές και οι κερδοφόρες μονοπωλιακές επιχειρήσεις ανήκουν στο κράτος, ενώ όλες οι υπόλοιπες στους ιδιώτες), σε «περιβάλλον» άμεσης δημοκρατίας, όπου οι Πολίτες συμμετέχουν μέσω δημοψηφισμάτων τόσο στις αποφάσεις, όσο και στον έλεγχο του κράτους, είναι το σύστημα που

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

H EKT, το ESM και η Παγίδα


Δεν είναι δύσκολο να εξάγει κανείς σχετικά ασφαλή συμπεράσματα, όσον αφορά την εξέλιξη του ενδοευρωπαϊκού οικονομικού πολέμου – ειδικά εάν κοιτάξει από διαφορετική οπτική γωνία τις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΚΤ, για την αγορά κρατικών ομολόγων
Η Γερμανία (η βιομηχανική ελίτ που κυβερνάει ανέκαθεν τη χώρα, ερήμην των πολιτών και με εντολοδόχους τους πολιτικούς), έχει μάλλον ξεκινήσει τον τρίτο πόλεμο στην ιστορία της, για την κατάκτηση της Ευρώπης – την οποία θεωρεί ότι έχει του χεριού της. Όπως και στο παρελθόν ρισκάρει πάρα πολλά, με την ελπίδα ότι το εγχείρημά της αυτό δεν θα μετατραπεί σε παγκόσμιο πόλεμο, με πολλά μέτωπα, στον οποίο θα ξαναβγεί αυτή ηττημένη και η Ευρώπη κατεστραμμένη“.

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος


Τα χάρτινα χρήματα, με τα οποία εκτελούνται σήμερα όλες οι συναλλαγές, καθώς επίσης τα χρήματα που αποταμιεύουμε στους λογαριασμούς μας ή δανειζόμαστε από τις τράπεζες,

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Ανάπτυξη στη χώρα του υπαρκτού σουρεαλισμού




Στην ελληνική πολιτική και οικονομία ισχύουν μια σειρά από σουρεαλιστικά παράδοξα, χίμαιρες που ίσως και κάποιοι να τα πιστεύουν πραγματικά. Δυστυχώς όμως, το να πιστεύουμε σταΩφελίμ και τα Νεφελίμ, δε αρκεί για να υπάρχουν κιόλας.


Παράδοξο πρώτο: Θέλουμε να δούμε Ανάπτυξη με 23% ΦΠΑ και 45% φορολόγηση κερδών.
Αυτό δεν έχει γίνει ποτέ, δεν γίνεται τώρα, και ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ στο μέλλον. Όταν από κάθε συναλλαγή αφαιρείται σχεδόν το 20% (18,7 ευρωλεπτά σε κάθε 1,00 ευρώ τελικής τιμής) σημαίνει ότι η καταναλωτική δύναμη καθενός και όλων είναι αντίστοιχα μειωμένη. Δεδομένου

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Το 4ο Ράϊχ σχεδιαζόταν από το 1943. Β΄ΜΕΡΟΣ





*Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΠΟΥΦΕΣΗ


Ναζισμός και πολιτική ατζέντα: “The end is the beginning”


Όπως αναφέραμε στο πρώτο μέρος της έρευνας, αν είναι κάποιους λαούς που μισούν οι Γερμανοί, αυτοί είναι οι Εβραίοι, οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί. Σε αυτό τον τομέα θα παραθέσουμε αποσπάσματα από το βιβλίο του T.H. Tetens, γεννηθείς εις Βερολίνο, οικονομολόγος και αρχισυντάκτης εφημερίδας το 1920. Μελέτησε την έννοια του Παν-Γερμανισμού και το ίδιο το κόμμα των Ναζί. Φυλακίστηκε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, αλλά διέφυγε στην Ελβετία το 1934. Το 1938 μετανάστευσε στις Η.Π.Α και προσέφερε τις υπηρεσίες του στις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, εργαζόμενος ως ερευνητής.

Υπήρξε στέλεχος της αμερικανικής επιτροπής εγκλημάτων πολέμου κατά την περίοδο 1946-47. Αυτά τα οποία έγραψε στο βιβλίο του: «Germany plots with the Kremlin» αξίζει να παρουσιαστούν στο

Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Το 4ο Ράϊχ σχεδιαζόταν από το 1943! Μια έρευνα-σοκ στο παρελθόν που ίσως εξηγεί πολλά

*Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΠΟΥΦΕΣΗ
 Έκθεση ΣΟΚ με έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν την Γεωοικονομική «σφαγή» που ετοίμαζε η Γερμανία από το 1943. Η πορεία και η πλήρης πρόβλεψη των μελλοντικών σχεδίων του νεοσύστατου 4ου Ράιχ Το 1995 η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» αναδημοσιεύει άρθρο 66 ετών, δηλαδή του 1945, αμέσως μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου. Στο άρθρο, Ελβετός δημοσιογράφος ρωτάει ανώτατο αξιωματούχο της Καγκελαρίας, σχετικά με την πορεία της χώρας του μετά την ολοκληρωτική

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Αλήθειες που δεν λέει κανείς!



Οι διαπιστώσεις
Στον παρακάτω πίνακα 1 φαίνεται η πορεία του Δημόσιου Χρέους της χώρας από το 1970 έως τις μέρες μας. Ο αναγνώστης που θα τον μελετήσει προσεκτικά είμαι σίγουρος ότι θα καταλήξει σε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Αυτό που είναι όμως γενικά παραδεκτό είναι πως όταν το 2008 η

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ


 Οι κοινωφελείς, οι στρατηγικές και οι μονοπωλιακές κερδοφόρες επιχειρήσεις πρέπει να είναι στην ιδιοκτησία του δημοσίου, ενώ όλες οι υπόλοιπες στους ιδιώτες - στα πλαίσια μίας μικτής, ελεύθερης οικονομίας, με κοινωνικό πρόσωπο.


"Δεν πρέπει ποτέ να αφήνει κανείς να συνεχίζεται μία ανωμαλία για να αποφύγει τον πόλεμο, επειδή δεν τον αποφεύγει τελικά, αλλά μόνο αλλάζουν οι συνθήκες προς όφελος των αντιπάλων του” (N.Machiavelli).


Άρθρο

Επειδή τον τελευταίο καιρό γίνονται πολλές συζητήσεις σε σχέση με τις αποκρατικοποιήσεις, ενώ παρουσιάζονται στα προεκλογικά προγράμματα κάποιων κομμάτων, θεωρήσαμε σκόπιμο να επαναφέρουμε μέρος ενός παλαιότερου άρθρου μας (από τις 12. Ιουνίου του 2011), στο οποίο αναλύαμε τότε διεξοδικά το θέμα, με τον τίτλο "Η παγίδα των ιδιωτικοποιήσεων".

Με την ευρωπαϊκή τραγωδία να εκτυλίσσεται, με το κίνημα της δραχμής

Οι στρατηγικές σεισμικές πλάκες στα θεμέλια της ΕΕ, η Βρετανία και η παράκρουση της «κοινής» δημοσιονομικής πολιτικής





Π. Ήφαιστος www.ifestosedu.gr
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Στρατηγικών Σπουδών

Οι διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις και η προεκλογική ένταση επισκίασαν το γεγονός ότι στο μέτωπο της Ευρωπαϊκής πολιτικής τίποτα πλέον δεν είναι δεδομένο, ενώ όλα είναι ρευστά. Τηστιγμή που οι στρατηγικές σεισμικές πλάκες κινούνται αστάθμητα στην Ευρώπη, στην Αθήνα εντούτοις κανείς δεν συνεκτιμά τις βαθύτατων προεκτάσεων συνέπειες για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Κανείς δεν φαίνεται να είναι σε θέση να αναλύσει το στρατηγικό περιβάλλον, να σχεδιάσει την ελληνική εθνική στρατηγική, να ορίσει σκοπούς και να οργανώσει τα μέσα και τις προσεγγίσεις εκπλήρωσής τους.

          Για να καταλάβουμε πως κινούνται οι μεγάλες δυνάμεις σήμερα χρειάζεται να συνοψίσουμε κάποιες κλασικές στρατηγικές παραμέτρους

Η μεγάλη κρίση θα γίνει άραγε και η μεγάλη ευκαιρία για μια νέα πορεία;


Ελλάδα ώρα μηδέν: 



  

Αποτελεί ιστορικά επιβεβαιωμένο, διαχρονικό κανόνα η αναγέννηση να αναδύεται μέσα από τα ερείπια, τα συντρίμμια ή την καταστροφή. Σήμερα στην Ελλάδα δεν έχουμε φθάσει ακόμα στο σημείο αυτό αλλά δεν πρόκειται να το αποφύγουμε, αν δεν προβάλλουμε και δεν αντιμετωπίσουμε κατάματα, τα αίτια των ερειπίων που δημιουργήσαμε γύρω μας με συγκεκριμμένεςσυνήθειεςνοοτροπίες και πρακτικές. Αν δεν προσπαθήσουμε, ο καθένας στο μέτρο που του αναλογεί, να βελτιωθούμε ώστε να μην μεταδώσουμε και στην επόμενη γενιά την «αρρώστεια» που κολλήσαμε εμείς από την προηγούμενη.
Είναι πλέον φανερό και καθίσταται ολοένα και περισσότερο αποδεκτό πως η μεταπολίτευση με την «γενιά του Πολυτεχνείου» σαν αφετηρία, οδήγησε

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝΑΣ


Υπάρχουν πάρα πολλές ενδείξεις σχετικά με το ότι, πλησιάζει το τέλος της Ευρωζώνης – ένα ενδεχόμενο που θα ισοδυναμούσε με μία πυρηνική χρηματοπιστωτική έκρηξη, με καταστροφικές, παγκόσμιες συνέπειες


Μετά το τέλος ενός μεγάλου σεισμού, προσπαθούμε συνήθως να διαπιστώσουμε, εάν ήταν ο κύριος - έτσι ώστε να προετοιμαστούμε για έναν επόμενο, μεγαλύτερο ή όχι. Το βασικό κριτήριο μας, όσον αφορά το συγκεκριμένο φυσικό φαινόμενο, είναι το μέγεθος των μετασεισμικών δονήσεων, οι οποίες ακολουθούν. Εάν αυτές είναι μικρότερης ισχύος, τότε θεωρούμε ότι, αυτό που βιώσαμε ήταν ο κύριος σεισμός - οπότε ησυχάζουμε και παύουμε να ασχολούμαστε.



Η μακροοικονομία μοιάζει σε κάποιο βαθμό με τα φυσικά φαινόμενα - αφού πολλές φορές «υποτάσσεται» σε ανάλογους κανόνες. Στα πλαίσια αυτά, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία σοβαρή οικονομική κρίση, η οποία ουσιαστικά είναι το αντίστοιχο ενός σεισμού, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε εάν είναι η κύρια - έτσι ώστε να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την επόμενη, να καταπολεμήσουμε έγκαιρα τις αιτίες της, αποφεύγοντας μία καταστροφική μεγαλύτερη και να μην αναλώσουμε τις δυνάμεις μας στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.

Δυστυχώς, όπως φαίνεται, έχουν γίνει πολλά και μεγάλα σφάλματα παγκοσμίως, μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2007 - τα μεγαλύτερα δε είναι το ότι, καταπολεμούμε έκτοτε τα συμπτώματα, τη λάθος κρίση και με εσφαλμένα, «ανεπαρκή» μέτρα. Εκτός αυτού, το συνεχώς αυξανόμενο μέγεθος των μετασεισμικών δονήσεων τεκμηριώνει αφενός μεν ότι δεν ήταν ο κύριος σεισμός, αφετέρου πως δεν έχουν βρεθεί ακόμη τα πραγματικά αίτια του «φαινομένου» - ένα καθόλου ευχάριστο συμπέρασμα για το μέλλον μας”.

Ανάλυση

Τόσο οι Η.Π.Α., όσο και η Ευρωζώνη, ανάγκασαν τις τράπεζες, τις οποίες

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ


Αυτό που εμείς πιστεύουμε, σεβόμενοι φυσικά τις διαφορετικές απόψεις, είναι το ότι πρέπει να διατηρήσουμε την ψυχραιμία και την υπομονή μας, μη επιτρέποντας να επηρεαστούμε από τις «προτροπές» για εθελούσια έξοδο από το ευρώ - η οποία θα ήταν καταστροφική


"Η κρίση της Ευρωζώνης έχει φέρει στην επιφάνεια ένα θεμελιώδες κατασκευαστικό λάθος του ευρωσυστήματος, το οποίο είχαν υποδείξει οι επικριτές του, πριν ακόμη εισαχθεί το κοινό νόμισμα: την έλλειψη ενός κεντρικού δημοσιονομικού εργαλείου, παράλληλα με την πλήρη αδυναμία των κεντρικών τραπεζών, όσον αφορά κυρίως την αντιμετώπιση μίας πανευρωπαϊκής  τραπεζικής κρίσης.


Η αντίθετη άποψη που επικράτησε τότε, σύμφωνα με την οποία η

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ, ΧΑΡΤΙΝΑ ΔΕΣΜΑ



Τα περισσότερα χρήματα, από τις τεράστιες ποσότητες που οι κεντρικές τράπεζες «τυπώνουν» σήμερα, παραμένουν μπλοκαρισμένα στα γρανάζια του χρηματοπιστωτικού συστήματος – σε βιτρίνες που όλοι τα βλέπουν, ενώ κανένας δεν μπορεί να τα αγγίξει


Πρέπει να φροντίζουμε να μπορούν οι άνθρωποι να αγοράζουν, ενώ, παράλληλα, πρέπει να φροντίζουμε να μπορούν οι βιομηχανίες να παράγουν - καταστάσεις που όμως εμποδίζει ο υπερδανεισμός, λόγω του ότι οι άνθρωποι δεν αγοράζουν και οι βιομηχανίες δεν παράγουν, ενώ κανένας από τους δύο δεν επενδύει” (Keynes).          



Από το 1945 έως και το 2007, για 62 ολόκληρα χρόνια δηλαδή, τόσο οι επιχειρηματίες, όσο και οι επιχειρήσεις, ήταν σίγουροι πως θα υπήρχε Ζήτηση, εάν οι ίδιοι δημιουργούσαν Προσφορά – με ορισμένες εξαιρέσεις μίας δραστικής μεν, αλλά χρονικά περιορισμένης ύφεσης.

Αυτό έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία εκείνων των προϋποθέσεων, οι οποίες οδήγησαν στη μεγαλύτερη όλων των εποχών οικονομική ανάπτυξη του πλανήτη, για περισσότερες από δύο γενιές. Οι προϋποθέσεις όμως αυτές φαίνεται ότι έχουν πάψει πια να υπάρχουν”.

Ανάλυση

Σύμφωνα με τον Αμερικανό οικονομολόγο K.Rogoff, δεν υπάρχει κανένας σίγουρος τρόπος για να αποφύγει κανείς μία βαθειά τραπεζική κρίση – όπως η σημερινή στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. Η κρίση αυτή προέρχεται από την υπερβολική 

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Ελεύθερο Βήμα Επιστημόνων: Ανάπτυξη, παραγωγική ανασυγκρότηση και έξοδος από την κρίση με όρους κοινωνίας




ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΛΙΟΣ
Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών

Μετά το νέο Μνημόνιοτο PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση, το «leitmotif» των αστικών δυνάμεων και των βαρόνων των “Media” είναι… «τώρα πλέον όλοι μαζί για την ανάπτυξη».! Αποσιωπούν εντελώς το γεγονός ότι η συνταγή των «Μνημονίων» και «δανειακών συμβάσεων» της «τρόϊκα» αποτέλεσαν βασική αιτία καθόδου της ελληνικής οικονομίας στα πρόθυρα... του Άδη.
Ο απολογισμός είναι τρομακτικός. Πτώση εθνικού εισοδήματος (ΑΕΠ) κατά 17%, ρεκόρ ανεργίας 20% (στους νέους 45%), «λουκέτα» σε 430.000 μικρο-επιχειρήσεις, μείωση μισθών 40-50% «παράπλευρες απώλειες» στο πεδίο των εργασιών σχέσεων με επιστροφή τους σε συνθήκες... 1900 και βύθισμα εκατομμυρίων εργαζόμενων και συνταξιούχων στη φτώχεια καιτην κοινωνική περιθωριοποίηση. Δυστυχώς ακόμα και μετά στο

Αγαπητέ αδελφέ Νίκο,



Τα βλέπεις; Τα βλέπεις που ανησυχούσες και έτρεμες σαν ψάρι όταν αρχίσαμε την επιχείρηση;
"Θα μας λιντσάρουν!", έλεγες. . .
"Θα μας κρεμάσουν στην πλατεία οικογενειακώς", επαναλάμβανες. . .
"Ούτε τα παιδιά μας και οι γυναίκες μας δεν θα γλυτώσουν!", φοβόσουν. . .
"Από το πρώτο λεπτό θα ξεσηκωθούν!", υπολόγιζες. . .
Τίποτε απολύτως δεν έγινε! Όπως ακριβώς τα είχα προβλέψει.
Τους τα πήραμε όλα και φύγαμε σαν κύριοι. Ακόμα θυμάμαι την έκπληξη και την αμηχανία στο πρόσωπο του οπαδού μας στο αεροδρόμιο. Η χώρα ήταν σε φάση "Σομαλίας" κι εμείς με τις Samsonite, να περιμένουμε στην αίθουσα VIP το αεροσκάφος που θα μας έφερνε στον επίγειο παράδεισο μας, εδώ στην Καλιφόρνια.

Θυμάσαι που σου έλεγα "Θ αρθεί μια μέρα που θα τα θυμόμαστε και θα γελάμε";
Λοιπόν αδελφέ Νίκο, η ημέρα ήρθε!
Η μπάζα ήταν καλή. Όχι μόνο εμείς αλλά και τα εγγόνια μας θα ζήσουν πλουσιοπάροχα.
Ο μόνος κίνδυνος πια βρίσκεται στην χοληστερίνη που περιέχει ο αστακός!
Θυμάσαι τί αντίκρισαν τα μάτια μας (μέσα απο τις θωρακισμένες Mercedes) καθώς πηγαίναμε στο αεροδρόμιο;
Μελαψούς μετανάστες να λεηλατούν την πρωτεύουσα μετά την οικονομική κατάρρευση.
Παιδιά να περιφέρονται μόνα τους μέσα στα χαλάσματα ψάχνοντας τις δολοφονημένες μάνες τους.
Καπνοί παντού απο τα σπίτια που καιγόταν.
Ορδές πανικόβλητων να λεηλατούν τα supermarkets.

Και στο αεροδρόμιο ΟΎΤΕ ΕΝΑΣ να φωνάξει έστω κάτι εναντίον μας! Ούτε ένα "προδότες" ή "κλέφτες" ή "κρεμάστε τους"! Μουδιασμένοι όλοι και παράλυτοι μάς έβλεπαν να φεύγουμε με τις βαλίτσες παραφουσκωμένες. Το διαισθάνονταν οτι δεν θα μας ξαναδούν. Η κωμωδία είχε τελειώσει. Ο θίασος έφευγε (με τις εισπράξεις). Οι θεατές θα μείνουν μόνοι να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα.

Τί θεατρικό και αυτό! Θυμάσαι; Άρχισε το 1981. Τότε που "ο φίλος του λαού" ανέβηκε στην εξουσία. "ΑΛΛΑΓΗ" φώναξε και τα πλήθη ρίγησαν. Ακόμη και ψηφοφόροι "της επάρατης συντήρησης" τον ψήφισαν! Υπάλληλοι πήγαν την άλλη μέρα στη δουλειά με υπεροπτικό ύφος σίγουροι ότι η επιχείρηση του αφεντικού θα είναι πλέον δική τους! Η "αλλαγή" μόλις είχε αρχίσει. Ο "λαός" έζησε στιγμές μοναδικής επαναστατικής μέθης. Καταλήψεις, απεργίες, πανό, σημαίες. . .
Ώσπου οι "κακοί καπιταλιστές" πήραν τα εργοστάσιά τους και τα πήγαν στη διπλανή χώρα.
Τα υπόλοιπα εργοστάσια έγιναν "κοινωνική ιδιοκτησία". "Ο λαός είναι πάνω απο τους θεσμούς" φώναζε ο "ηγέτης" και το πλήθος παραληρούσε. Επιτέλους! Είχε έρθει η "ώρα του λαού"! Κανείς πια δεν σε φακέλωνε αν διάβαζες "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ". Άλλωστε η "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" και η "ΑΥΡΙΑΝΗ" ήταν πια οι Εφημερίδες της Κυβερνήσεως. Ό, τι, γραφόταν εκεί ήταν νόμος απαράβατος. Τι αξία είχε πια η θεσμοθετημένη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως; Ποιος της έδινε σημασία;

Το μέλλον διαφαινόταν ακόμα πιο λαμπρό . Η πατέντα με το "μοτοσακό χωρίς γκάζια" θα μας έφερνε αμύθητα πλούτη μόλις την αξιοποιούσαμε (για την ακρίβεια, δεν θα ξέραμε που να τα βάλουμε!) Κάποια στιγμή το θέμα αποσύρθηκε απο τα δελτία ειδήσεων. Ποιος έδωσε σημασία;
Το Ελληνικό αντιαεροπορικό "Άρτεμις" θα μας έφερνε αμύθητα πλούτη μόλις το βγάζαμε σε παραγωγή. Κάποια στιγμή και αυτό αποσύρθηκε από τα δελτία ειδήσεων. Ποιος έδωσε σημασία;
Σημασία είχε πλέον η ΑΤΑ (Αγνώστου Ταυτότητος Αυνανισμός): Ανεβαίνουν οι τιμές; Σου ανεβάζω το μισθό! Ξανανεβαίνουν οι τιμές; Σου ξανανεβάζω τον μισθό! Κάποιοι ψέλλισαν "Μα οι τιμές ανεβαίνουν ακριβώς επειδή μας ανεβάζεις συνεχώς τον μισθό!" Ποιος τους έδωσε σημασία;

Τα σχολεία αλλάξανε. Τώρα όλοι πήγαιναν "για σπουδές"! Δεν νοείται ο "αφέντης λαός" να δουλεύει στα χωράφια και στις οικοδομές. ΟΛΟΙ θα πάνε στο πανεπιστήμιο! Τί και αν δεν χρειαζόμασταν τόσους "επιστήμονες". Ποιος έδινε σημασία;

Σημασία είχε πλέον η "δημοκρατία". Ο αστυνομικός που είχε την αφέλεια να πυροβολήσει τον κλέφτη άκουγε τα δελτία ειδήσεων να ανακοινώνουν την διεύθυνση όπου κατοικούσε! Αν τολμούσε ας νοιαζόταν ξανά για το καθήκον!

Ποιός έδινε σημασία στις βιομηχανίες που κλείνανε; Αφού οι άνεργοι γινόταν αμέσως δημόσιοι υπάλληλοι; Ποιός αναρωτιόταν "Πού βρίσκετε τα λεφτά να πληρώσετε τόσους δημόσιους υπαλλήλους αφού δεν παράγει η χώρα τίποτα;" Αυτά τα ερωτήματα δεν είχαν πλέον σημασία. Μόνο αφελείς και γραφικοί ασχολούνταν με αυτά.
Αφού ο "ηγέτης" το είχε δηλώσει ξεκάθαρα: "Τα πήρα απο τους βιομήχανους!" Και όταν άρχισαν να διαρρέουν τα πρώτα μαντάτα για τις μεγάλες μάσες, ο "ηγέτης" είχε φροντίσει ώστε οι κομματικοί μηχανισμοί να έχουν έτοιμη την απάντηση που θα έδινε ο "λαός" στην "επάρατη συντήρηση": "ΦΆΓΑΝΕ ΑΥΤΟΊ ΑΛΛΆ ΦΆΓΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ!"

Κάποια στιγμή άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτοι μετανάστες. Κακό μεν (κάτι σαν να μην του άρεσε του "λαού") αλλά αφού οι μισθοί τάνγκα-ντάγκα ερχόταν κάθε 15νθήμερο, δε βαριέσαι. . .
Σαν τον Μιθριδάτη, ο "αφέντης λαός" συνήθιζε το δηλητήριο που αυξανόταν κάθε μέρα. Οι μετανάστες ξεπέρασαν κάθε όριο . . .
Η εγκληματικότητα ξεπέρασε κάθε όριο . . .
Η ανεργία ξεπέρασε κάθε όριο. . .
Τα σκάνδαλα ξεπέρασαν κάθε όριο. . .
Οι εθνικές ταπεινώσεις ξεπέρασαν κάθε όριο . . .
Οι φωτιές ξεπέρασαν κάθε όριο. . .
Οι αρρώστιες ξεπέρασαν κάθε όριο. . .
Τα σκουπίδια ξεπέρασαν κάθε όριο . . . .
Οι "αναρχικοί" ξεπέρασαν κάθε όριο. . .

Κάποια στιγμή (όταν παρατραβήξαμε το σχοινί) και εγώ φοβήθηκα, το ομολογώ. Πήγα στο πιο απομακρυσμένο νησάκι για να ανακοινώσω την χρεωκοπία της χώρας. Το σκάφος περίμενε έτοιμο να με φυγαδεύσει στην διπλανή χώρα αν οι στρατιωτικοί έκαναν κίνημα. Τι κουτός που ήμουν! Φύλλο δεν κουνήθηκε! Τότε πήρα θάρρος για τα καλά. Είπα μέσα μου "Μεγάλε, είσαι πολύ μεγάλος! Κάνε ό, τι θέλεις!"

Δεν σταμάτησα πουθενά: Αστυνομικοί, στρατιωτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι. . . Τους κατεδάφισα όλους. Δεν άφησα ούτε μισθούς, ούτε συντάξεις, ούτε δικαιώματα. . . Απορούσα και απορώ πάντα με την ανθρώπινη βλακεία: Αυτοί που σκοτώνονται με τον γείτονα για ένα εκατοστό οικοπέδου, με έβλεπαν να ληστεύω ασύστολα την χώρα τους και δεν μιλούσαν!

Πάντα οι ομοεθνείς μας με είχαν στο ψιλό:
"Περιορισμένης ευθύνης το καημένο. . . "
"Για οδοκαθαριστής καλός είναι αλλά για παραπάνω δεν τραβάει το φουκαριάρικο. . . "
"Η καψερή η μάνα του, πώς αντέχει τέτοια συμφορά. . . "
Μόνο η μάνα μας πείσμωσε και είπε "Τώρα θα δείτε, που κοροϊδεύετε το παιδί. . . "
Πραγματικά , αν δεν ήταν η μάνα μας δεν θα είχαμε αποτολμήσει τέτοιο έργο.
Δες τώρα όλους τους φαρμακόγλωσσους: Εγώ, το "καημένο", συνέτριψα την Έλληνα που ήταν προαιώνιος εχθρός μας. Τώρα όλοι "μούγκα". Ούτε "καημένο" ακούς ούτε τίποτα. Όλοι τεμενάδες μου κάνουν και έχουν καταπιεί την γλώσσα τους.

Το μεγάλο αστείο είναι ότι τώρα εκεί πίσω στην Ελλάδα, οι οπαδοί μας ακόμη πιστεύουν ότι την χώρα την βούλιαξε η "επάρατη συντήρηση"! Βλέπεις, αυτήν αφήσαμε να διοικεί τώρα. Τώρα που τα παιδιά τους πεθαίνουν από υποσιτισμό και οι πρωθυπουργοί τους είναι μελαψά τέκνα μεταναστών, ακόμη θυμούνται με αγάπη τον "ηγέτη" που τους "έδωσε να φάνε ψωμί" και βροντοφώναξε ή Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες!" Τι τα θες; η ζωή έχει πολύ πλάκα μερικές φορές!

Καλά που έπλασε ο θεός (μας) τους βλάκες για να μας ψυχαγωγούν. Ειδικά εδώ στην βίλα στην Καλιφόρνια (έχω καταπληκτική θέα στον Ειρηνικό, στο είπα; ) η ανία θα ήταν αφόρητη αν δεν είχα αυτά να θυμάμαι και να τα συζητώ με κάποιους πρωτοκλασάτους (τότε) του "κινήματος" που είχαν και αυτοί την ευστροφία να βγάλουν έγκαιρα τη μπάζα τους στο εξωτερικό και να αγοράσουν εδώ βίλες.
Είναι εδώ ο "FIVE SEASONS" και ο "μαζί τα φάγαμε". Φυσικά δεν μπορούσαν να λείπουν (δικοί μας γαρ) ο "ταϊβανέζος", η σύζυγος του τραγουδιστή (χωρίς τον τραγουδιστή, τι να τον κάνει τον τρελό!) και ο ξάδελφος της ο "φαστφουντάς". Ο τελευταίος χώρισε την γυναίκα του (Ελληνικής καταγωγής) και συζεί με μια δικιά μας. Είναι και κάνα δύο από την περίφημη "γενιά του Πολυτεχνείου" (ω ρε πλάκες και μ' αυτή την ιστορία!) Αυτοί ειδικά αποδείχτηκαν λυσσασμένοι για "δημοκρατία": Έχουν σπιτώσει κάτι μικρές (δικές μας!) και τον χώνουν σε όλες τις μεριές!
Για τους άλλους, τους ρομαντικούς και τους αφελείς (που ξέμειναν πίσω) πού και πού μαθαίνω κάνα νέο. Εκείνος ο αρχιμάλαξ, που έβαφε με μολύβι τα μάτια του, έμαθα ότι είναι σε ψυχιατρείο. Ο άλλος, που το έπαιζε αδιάφθορος, τον σπάσανε στο ξύλο κάτι πιτσιρικάδες (αν και προσπάθησε να κρυφτεί σε κάτι τουαλέτες) και πέθανε. . .

Και τώρα σιγά-σιγά απομακρύνομαι από το σκηνικό όπως τα αρπακτικά που μόλις βρουν τη λεία τους απομακρύνονται για να την απολαύσουν με την ησυχία τους…. (έδωσα την πρωθυπουργία στον Τραπεζίτη που μου υπέδειξαν, αλλά και την ηγεσία του καταστρεμμένου ΠΑΣΟΚ στον Χοντρό)


Αδελφέ Νίκο
Όταν τελειώσεις την ιστορία με την πιτσιρίκα στις Μπαχάμες, σε περιμένω να τα πούμε απο κοντά (φέρε και τη σύζυγο). Αν δεν κουράστηκες, ο Μεγάλος μας πρότεινε να ξανακάνουμε μια παρόμοια δουλειά σε μια άλλη χώρα κάπου στην Κεντρική Αμερική (δεν θυμάμαι τώρα το όνομα). Η χρηματοδότηση, ως συνήθως, εξασφαλισμένη και οι ντόπιοι πράκτορες έτοιμοι. Σκέψου το!

Με φιλιά

Γεωργάκης



Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

CDS ή πως οι αμερικανικές τράπεζες και επενδυτικά κεφάλαια, κερδίζουν δισεκατομμύρια από την κρίση;



Οι οίκοι αξιολόγησης είναι παραρτήματα των μεγάλων τραπεζών.
Από τα τέλη του 2009 και μετά οι αμερικανικές τράπεζες και τα αμερικανικά επενδυτικά κεφάλαια φρόντισαν να πουλήσουν ελληνικά και άλλα ομόλογα της ευρωπαϊκής περιφέρειας για να μειώσουν το ρίσκο τους στην ευρωζώνη και αυτό αποτέλεσε έναν απ’ τους λόγους που η κρίση έλαβε τόσο μεγάλες διαστάσεις.Την ίδια στιγμή, ωστόσο, μεγάλες αμερικανικές τράπεζες φρόντισαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση πουλώντας και αγοράζοντας ασφάλιστρα των ομολόγων CDS που

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ


 Η κρίση της Ελλάδας είναι διαφορετική, από αυτήν των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης - η επίλυση της είναι πάρα πολύ απλή, ενώ δεν υπάρχει κανένας λόγος εξόδου από το Ευρώ, χρεοκοπίας ή διαγραφής οφειλών εκ μέρους των πιστωτών της


Οι ασιατικές «τίγρεις», το 1997, αναγκάσθηκαν να ζητήσουν τη «βοήθεια» των πυροσβεστών του ΔΝΤ, οι οποίοι βέβαια εργαζόταν προς όφελος της χώρας, η οποία προκάλεσε τις πυρκαγιές. Φυσικά το «Ταμείο» αντέδρασε θετικά στην αρχή, παρέχοντας τα δάνεια που του ζητήθηκαν – αφού ο πραγματικός σκοπός του ήταν να προστατεύσει από τη χρεοκοπία τις τράπεζες,

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Έτσι φτάσαμε ως εδώ...



Tο 1998 ο Κώστας Σημίτης μαζί με το οικονομικό επιτελείο του και την Goldman Sachs ξεκίνησε τη δημιουργία παραγώγων του Ελληνικού χρέους. Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει την ακριβή μεθοδολογία διότι δυστυχώς τα παράγωγα αυτά σε αντίθεση με τις μετοχές και τα ομόλογα δεν εμπορεύονται σε χρηματιστήριο και δεν γνωρίζει ΚΑΝΕΙΣ σε ποιόν και σε ποια ποσότητα πωλήθηκαν. Συνεπώς τα έγγραφα που αποδεικνύουν αυτές τις συναλλαγές και τα στοιχεία τους είναι κλειδωμένα σε άγνωστα γραφεία ανά τον κόσμο. 

Πριν λίγες μέρες ανακοίνωσαν οι ειδήσεις πώς το κανάλι "Bloomberg" ζήτησε από τον Κλόντ Τρισε, τον Διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δυο έγγραφα που...

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Η ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ


 Είναι ακατανόητο να αποδεχόμαστε τέτοιες ζημίες, όπως αυτές που έχουμε υποστεί μέχρι σήμερα – πόσο μάλλον όταν με τον εσωτερικό δανεισμό θα κερδίζαμε την εθνική μας κυριαρχία, την ελευθερία, την υπερηφάνεια, τον αυτοσεβασμό μας και την εμπιστοσύνη των αγορών


Θέλουμε το καλό μας σαν λαός, αλλά δεν διακρίνουμε πάντα ποιο είναι αυτό το καλό. Ο λαός δεν μπορεί να διαφθαρεί ποτέ, αλλά συχνά μπορεί να ξεγελαστεί – τότε μόνο μοιάζει να θέλει αυτό που είναι κακό.

Υπάρχουν συχνά πολλές διαφορές ανάμεσα στη βούληση όλων και

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων...


H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων...


ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 120 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ 'Αρθρο 120 - (Ακροτελεύτια διάταξη) παραγρ. 4
"H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία."

Ρίξτε απλά μια ματιά στους πίνακες και θα καταλάβετε το μέγεθος της προδοσίας της...
 πολιτικής ηγεσίας.



Ειναι η Ελλάδα η πιο υπερχρεωμένη χώρα στην Ευρώπη η στον κόσμο ανάλογα με το μέγεθός της όπως προσπαθούν μας πείσουν εδώ και δυο χρόνια; Φυσικά όχι!
Είναι στις πρώτες θέσεις στον ιδιωτικό δανεισμό (που δεν αφορά στον δανεισμό των νοικοκυριών αλλά των ιδ. επιχειρήσεων); Προς θεού όχι!
Είναι η Ελλάδα η πιο προβληματική οικονομία της Ευρωζώνης;
Δεν είναι, όπως και να το διαβάσεις!




Είμαστε πρωταθλητες σε δημόσιες δαπάνες; δαπάνες μισθών στο δημόσιο; κοινωνικές δαπάνες;δημόσιες δαπάνες για αγαθά και υπηρεσίες; Σε καμμία περίπτωση!
Έχουμε τους περισσότερους δημόσιους υπάλληλους στην Ευρώπη, ένα τερατώδες, όπως μας λένε, δημόσιο δηλαδή;
Ριξτε άλλη μια ματιά (τα στοιχεία από International Labor Organization/Public Sector Employment)
Σουηδία (2006): 33.8%
Δανία (2008): 32.3%
Γαλλία (2006): 29%
Ολλανδία (2007): 27%
Φινλανδία (2006): 26.8%
ΕΛΛΑΔΑ (2008): 22.3%
Μ. Βρετανία (2006): 20.2%
Καναδάς (2008): 20%
Αμερική (2008): 16.4%
Ισπανία (2008): 14.6%
Ιταλία (2007): 14.4%,
Γερμανία (2007): 14.3%
Είμαστε από τις χώρες με τους ψηλότερους μισθούς στον ιδ.τομέα;;; Η ερώτηση μόνο γέλιο προκαλεί. Είμασταν 15οι στην παλιά Ευρώπη με την Πορτογαλία μόνο κάτω από μας!
Μήπως είμαστε όμως η χώρα με τα ακριβότερα καταναλωτικά προιόντα πρώτης ανάγκης(τρόφιμα κλπ.);
Δυστυχώς ναι!!! Παρ' όλα αυτα κάποιοι ακόμα εξακολουθούν να ρίχνουν τα βάρη και τις ευθύνες σε αυτούς που πληρώνουν την κρίση και όχι σε αυτούς που κερδίζουν από αυτήν.
Έχουμε μπεί σε βαθειά ύφεση; Δυστυχώς ναι εξ αιτίας κυρίως των μέτρων σωτηρίας από κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ. Ο τρόπος που επιλέχτηκε για την αντιμετώπιση της ύφεσης ήταν η βαθύτερη ύφεση!
Πως λοιπόν βρέθηκε η Ελλάδα πρώτη-πρώτη στο στόχαστρο κι έγινε το πειραματόζωο της δυναστείας των αγορών;
Τι στο καλό αθλιότητα, γκεμπελισμός, μανία ψεύδους και αισχρής προπαγάνδας εναντίον του λαού και των εργαζόμενων είναι αυτό που συμβαίνει; Και μάλιστα από αυτούς που εκλέχτηκαν για να μας "σώσουν"!
Πόσα αισχρά ψέμματα, ανακρίβειες, διαστροφές της αλήθειας χωρίς στοιχεία κλπ θα δεχτούμε ακόμα;
Πότε θα γίνει πεντακάθαρο πως δεν φταίμε εμείς;

ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 120 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ 'Αρθρο 120 - (Ακροτελεύτια διάταξη) παραγρ.4 . H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»