Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

CDS ή πως οι αμερικανικές τράπεζες και επενδυτικά κεφάλαια, κερδίζουν δισεκατομμύρια από την κρίση;



Οι οίκοι αξιολόγησης είναι παραρτήματα των μεγάλων τραπεζών.
Από τα τέλη του 2009 και μετά οι αμερικανικές τράπεζες και τα αμερικανικά επενδυτικά κεφάλαια φρόντισαν να πουλήσουν ελληνικά και άλλα ομόλογα της ευρωπαϊκής περιφέρειας για να μειώσουν το ρίσκο τους στην ευρωζώνη και αυτό αποτέλεσε έναν απ’ τους λόγους που η κρίση έλαβε τόσο μεγάλες διαστάσεις.Την ίδια στιγμή, ωστόσο, μεγάλες αμερικανικές τράπεζες φρόντισαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση πουλώντας και αγοράζοντας ασφάλιστρα των ομολόγων CDS που
ξεφορτώθηκαν κερδίζοντας δισεκατομμύρια αλλά και ποντάροντας πως θα κέρδιζαν ακόμη περισσότερα στο μέλλον.
Τα στοιχεία για τα CDS που κατέχουν οι τράπεζες δε δημοσιεύονται και έτσι μπορεί κανείς να κάνει μόνο υποθέσεις ή να προσπαθήσει να βγάλει συμπεράσματα από τα σύνολο των CDS για κάθε χώρα.
Σε χτεσινή ομιλία του διευθυντή της JP Morgan ωστόσο έγινε η αποκάλυψη ότι
η αμερικανική τράπεζα είναι εκτεθειμένη στην ευρωπαϊκή περιφέρεια με CDS ονομαστικής αξίας 100 δις δολαρίων τα οποία αγόρασε μετά το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης και έχει στην κατοχή της και ελληνικά CDS.
Τί θα γίνει, λοιπόν, στην περίπτωση μιας ελληνικής πτώχευσης;
Ποιός θα πληρώσει τα ελληνικά CDS;
Αν σκεφτούμε πως γι’ αυτό το σενάριο οι πιθανότητες με βάση τα CDS είναι της τάξης του 99% τότε η JP Morgan κυρίως ως πωλητής, δηλαδή ασφαλιστής CDS θα έπρεπε να πληρώσει τα ασφάλιστρα στους κατόχους των ελληνικών CDS και να καταγράψει ζημίες δισεκατομμυρίων.
Υπάρχει, όμως, μια λύση ώστε η JP Morgan να αποφύγει να πληρώσει έστω ένα δολάριο σε ασφάλιστρα έχοντας πρώτα κερδίσει δισεκατομμύρια από το εμπόριο τους:
Η Ελλάδα να κάνει ελεγχόμενη αναδιάρθρωση έτσι ώστε τα CDS να μην ενεργοποιηθούν.
Τι ακριβώς προσπαθεί η Γερμανία να πετύχει μέσω του PSI ;
Τι θα επιτύχουμε με το PSI ;
Το πρόβλημα, δεν είναι να μειωθεί το ελληνικό χρέος και να βοηθηθεί η Ελλάδα μέσω του PSI. Αν ήταν αυτό το ζητούμενο τότε θα μπορούσε να γίνει ένα swap 30-50 ετών με επιτόκιο στο 2,5% και η Ελλάδα να αντάλλασσε παλιά ομόλογα ύψους 200 δις ευρώ με νέα, με τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε τελικά και το χρέος της να πλήρωνε αλλά και να είχε όλο το χρόνο να αναδιαρθρώσει την οικονομία της χωρίς να απειληθεί με οικονομική καταστροφή όπως συμβαίνει σήμερα.
Στην πραγματικότητα, όμως, το PSI προσπαθεί να εξασφαλίσει ότι
οι αμερικανικές τράπεζες δε θα πληρώσουν ούτε ένα σεντ σε ασφάλιστρα ελληνικών ομολόγων,
να μεταφέρει τις όποιες απώλειες στις ευρωπαϊκές τράπεζες,
να δημιουργήσει ένα προηγούμενο μη ενεργοποίησης των CDS σε περίπτωση ελεγχόμενης πτώχευσης,
να φροντίσει ώστε η αναδιάρθρωση να γίνει με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τις τράπεζες και
τελικά να παράσχει άλλο ένα σωσίβιο στη Wall Street χρεώνοντας τον ευρωπαϊκό τραπεζικό και κρατικό τομέα.
Η άμεση έκθεση των τραπεζών της Wall Street είναι της τάξης των 2,7 τρις δολαρίων, είπε σε συνέντευξη του στις 05 Οκτωβρίου ο πρώην υπουργός εργασίας των ΗΠΑ και καθηγητής πανεπιστημίου Robert Reich, προσθέτοντας “Πίσω απ’ την ευρωπαϊκή κρίση κρύβεται άλλη μια διάσωση της Wall Street”.
Και το ερώτημα που τίθεται άμεσα είναι γιατί η Ευρώπη να δεχτεί να βοηθήσει την Αμερική; Τί όφελος έχει η Γερμανία με το PSI και τί ανταλλάγματα έχει ζητήσει η Γερμανία από την Αμερική προκειμένου να στηρίξει όλο αυτό το άρρωστο πρόβλημα της τελευταίας;
Μήπως το αντάλλαγμα είναι η απόσυρση του Αμερικάνικου ενδιαφέροντος για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων μας, του ορυκτού πλούτου (π.χ η TVX απεχώρησε από τη Χαλκιδική και τα μεταλλεία χρυσού εκεί), και της “πράσινης” ενέργειας και η παράδοσή τους ως λάφυρα στη Γερμανία για την “εξυπηρέτηση” να μην σκάσει μία δεύτερη Lehman Brothers με ολέθριες συνέπειες για τον πλανήτη;
Μήπως για αυτό ο Σόιμπλε προσπαθεί τόσο πολύ να αποτύχει κάθε προσπάθεια που κάνουμε; Μήπως λοιπόν όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι η “θυσία της Ιφιγένειας” θα έπρεπε να είναι ο τίτλος του δράματος που ζούμε;
Μήπως όλα αυτά τα γνωρίζει καλά ο Α.Σ και μήπως η επίσκεψή του στη Ρωσία και το Ισραήλ είναι τελικά το κλειδί για να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας και θα δώσει πολλά ρίχτερ στο άμεσο μέλλον σε παγκόσμια κλίμακα;
Μήπως η Ιφιγένεια είναι η Ελλάδα και μήπως η θυσία της πρέπει να αποτραπεί;
Και τελικά ποιός μας εγγυάται ότι εφόσον η Αμερική γλιτώσει εκείνη την χρεοκοπία, δεν θα επαναλάβει τις ίδιες τακτικές του παρελθόντος γιατί απλά η απληστεία είναι η μητέρα όλων των δεινών του πλανήτη;
Τα παραπάνω μακάρι να ήταν σενάριο για το sequel της ταινίας Wall Street με τον Gordon Gekko να πρωταγωνιστεί. Δυστυχώς όμως, δεν είναι.
Μακάρι όλα αυτά να είναι ένα τραβηγμένο σενάριο και μία θεωρία συνομωσίας!

Δεν υπάρχουν σχόλια: